سيستم هاي اطفاء حريق گازي براي انواع زيادي از كلاس هاي حريق (A.B.C) مناسب و قابل استفاده است. از سيستم هاي گازي در مواردي استفاده مي شود كه سيستم آب و فوم به دليل ايجاد آسيب به اموال و يا ايجاد مشكل براي افراد قابل استفاده نباشد.

اين سيستم ها به اقسام اصلي زير تقسيم مي شود:

1- سيستم اطفاء حريق دي اكسيد كربن

2- سيستم اطفاء حريق با عوامل پاك

3- سيستم اطفاء حريق گازهاي نجيب

4- سيستم اطفاء حريق هالوكربني

عوامل از سه طريق عمل اطفا را انجام مي دهند

1- كاهش دما (سيستم دي اكسيد كربن)

2- كاهش اكسيژن (سيستم دي اكسيد كربن و گاز هاي نجيب)

3- شكستن زنجيره واكنش حريق (سيستم هالوكربن)

عملكرد سيستم اطفاء حريق

دو روش براي استفاده از عوامل اطفا وجود دارد:

- پر كردن كل فضا از عامل اطفا

- اعمال موضعي عامل اطفا

در سيستم هايي كه از روش پر كردن كل فضا از عامل اطفا استفاده مي كنند، محيط سه بعدي تا حدي از عامل اطفا پر مي شود كه چگالي لازم جهت اطفاي حريق (درصد حجمي عامل اطفا در هواي محيط) ايجاد شود. اين سيستم ها مي توانند بصورت اتوماتيك توسط سيستم اعلان حريق و يا به صورت دستي فعال شوند.

سيستم هايي كه بر مبناي اطفاي موضعي عمل مي كنند، عامل اطفا را مستقيما بر حريق و يا فضاي سه بعدي در برگيرنده آن اعمال مي كنند. تفاوت عمده سيستم اطفاء حريق موضعي با سيستم هاي مبتني بر پر كردن تمامي فضاي خطر، عدم وجود حايل فيزيكي جهت ايجاد محيط اطفاء بستر است.

اين سيستم ها عموما در موارد زير به كار مي روند:

- تجهيزات الكتريكال (اتاق هاي سوئيچينگ، اتاق هاي باطري، اتاق هاي كنترلي، اتاق هاي حراست و امنيت و تالارهاي مترو)

- مراكز ابزار دقيق

- گالري هاي اجناس قيمتي و يا عطيقه

موزه ها

كتابخانه ها

موتورخانه ها